BURDUR'UN ÇAVDIR İLÇESİNDE SIRADIŞI BİR İSİM KÖR SÜLEYMAN DEDEMİZ

ÇAVDIR'DA SEVİLEN BİR EFSANE

BİR ŞAİRİN GEZİ YAZILARI (ÇAVDIR) ÇAVDIR'LI SÜLEYMAN DEMİR (KÖR SÜLEYMAN)DEDE   Anadolu’nun derin belleğinde, unutulmaz anılar kadar unutulmayacak isimler de bulunur. Öyle isimler vardır ki toplumun hafızasından hiç silinmez. Şimdi bahsedeceğimiz isim de bu unutulmayanlardan biridir: Burdur’un Çavdır ilçesinde yaşamış, olağanüstü bir Allah vergisi olan Kör Süleyman Dedemiz.   Kader bazen insana her istediğini vermiyor. O da bu kaderin çarklarında örselenmiş bir gönüldü. Gözlerinin aydınlığından mahrum yaşasa da ilmin aydınlığını topluma taşıyanlardan biri olarak anılırdı.   Kendisinin adını çok duymuş ve hep merak etmiştim. Sonunda bu konuyu ve Süleyman Dedeyi yakından bilen, yazılarına da konu eden bir büyüğümüzü, Bekir Kayacan Hocamızı, ziyaret ettim. Eğitim hayatına yıllarını vermiş, nice öğrenciyi bilgiyle donatmış, emekli bir öğretmendi kendisi.   Bekir hocama: -Süleyman demir yani kör Süleyman dedemiz kimdir? Nedir onu özel kılan diye sordum   Bekir Hoca, duygulu ve özlem dolu sözlerle anlatmaya başladı: 1933 yılında doğan ve 2020 yılında 87 yaşında kaybettiğimiz “Çavdır'da herkesin tanıdığı, sevdiği, adı efsaneleşmiş bir kişidir Kör Süleyman. Doğuştan kör olmasına rağmen hayata hep olumlu bakardı. İçinde öyle bir yaşama sevinci vardı ki, göremediği dünyayı gönül gözüyle görür, herkese umut aşılar, herkesin yüreğine dokunurdu.”   Sonra anlatmaya devam etti:   “Kör Süleyman’ın doğuştan gelen olağanüstü yetenekleri vardı. Güçlü bir hafızaya sahipti. Gözleri görmeyen Süleyman Amca, tek başına evine, çarşıya gidip gelebilirdi. Hiç okul yüzü görmemesine rağmen Kur'an-ı Kerim'i ezbere bilirdi. Camilerde hafızlık yapar, ezan okurdu.   Çavdır’da yaşayan herkes, herhangi bir konuda bilgi almak istese ona başvururdu. İlçede ne olmuşsa, ilk bilgileri ondan öğrenirdi. Doğum tarihleri, ölümler, askerlikler, düğünler gibi önemli olayları gün, ay ve yıl olarak doğru şekilde bilirdi. Şimdi bu bilgileri ancak bir bilgisayar verebilir, o da varsa...”   Kısa bir duraksamadan sonra ekledi:   “Ben de onu tanıma şansına sahip biriydim. Benim doğum günümün yılını, ayını ve gününü hiç tereddüt etmeden söylerdi. Kör Süleyman, doğuştan beri göremediği halde asla karamsar bir insan değildi. Şakacı, neşeli ve hayat doluydu. Elinde bastonuyla evinden kahveye, camiye kendi başına gider gelirdi.   Son olarak onu Çavdır Çarşı Camisi'nin önünde otururken görmüştüm. O an, sanki zaman durmuştu. Çarşının ortasında, hayatla barışık bir bilge gibi oturuyordu.”   Bekir Hoca anlatırken, gözleri nemlendi. Sözleri bitince, içimde tarifsiz bir saygı ve özlem hissettim.   Bekir Hoca, sözlerine duygu dolu, özlem yüklü ifadelerle şöyle devam etti: "İçinde bulunduğu şartlara rağmen her zaman güler yüzlüydü. Herkesin derdine ortak olurdu. O, bu toprakların yetiştirdiği nadir gönül insanlarından biriydi. Onu tanımak bizim için büyük bir şanstı. Her zaman gönlümüzde yaşayacak."   Ben de gönülden ekliyorum: Rahmet ve minnetle yâd ediyorum. Kör Süleyman dedey her zaman bir bilgelik sembolü olarak hatırlayacağım. O, gözleri görmeyen ama gönül gözü açık olan bir halk kahramanıydı. Çavdır’ın sessiz sokaklarında, hafızalarda ve gönüllerde yaşamaya devam edecek. Rahmet ve minnetle yâd ediyorum.   15 Nisan 2025 HÜSEYİN YILDIZ (KALEMŞAH) KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI HALK ŞAİRİ