Demokrasi, halkın egemenliği anlamına gelen ve halkın kendi kendisi tarafından yönetilmesi olarak kabul edilmektedir. Çoğunluğu temsil eden yönetim biçimi olmamakla beraber halkın tümüne hitap eden bir sistemdir. Demokrasi, aynı zamanda birlikte çalışma ve yaşama şeklidir. İnsanlığın yaşamını etkileyen sosyal bir süreçtir. Sorumluluğun ve sağduyunun sesidir. Çoğunluğun temel hak ve özgürlüklere karışmadığı yönetim biçimidir. Sadece çok sayıda siyasal parti olması ve çoğunluğun oyunu alan partinin iktidara gelmesiyle sınırlı değildir. İçersinde hoşgörüyü de barındırır. Senden çok farklı düşünen birini dinlemeyi, farklı düşünceleri duymaya tahammül gerektirir. Sabrı öğretir demokrasi farkında olmayı getirir. Farklı kültürlerin kaynaşmasını sağlayan mozaik yatağıdır. Özgürlüğün ve eşit haklara sahip olmanın anlayışıdır. Laik, bağımsız ve sömürüsüz yeni toplumsal düzen için yürünecek yoldur demokrasi, gericiliğe geçit vermemektir. Seçim ve temsil ilkesinin insan haklarına saygının hukuk üstünlüğünün geçerli olmasıdır ve iktidarın darbeyle iş başına gelmesi de değildir. Seçimle iş başına gelip gitmesidir. Seçimin de demokratik olabilmesi için adayların belirlenme süreci eşit ve demokratik bir şekilde yürütülmelidir. Siyasi partilerdeki lider sultası anlayışından vazgeçmedir. Adaletli ve şeffaf olmakla birlikte seçim barajının yüzde 10’dan daha sembolik bir rakama çekilmesidir. Diğer bir yönü de hesap sorabilmektir. Yapılan hataların yine demokratik kurallar içinde düzeltilmesi mümkündür çünkü. Halkın denetimiyle var olan örgütlenme hakkını sunan katılımcılıktır demokrasi. İletişim ve haber alma özgürlüğünün olmadığı yerde demokrasiden bahsedilebilir mi? Sansürün olduğu yerde göstermeliktir çünkü demokrasi. Kitle iletişiminde çeşitlilik, eğlence ve eğitim gibi çeşitli tarzların bulunması ve farklı düşüncelerin, görüş açılarının ele alınmasıyla birlikte yöneldiği topluluğun tüm öğelerini göz önüne alarak ayrıca bu unsurların izleyiciye kolay bir şekilde ulaşabilmesi de demokrasinin gereğidir.