Mutluluk bütün insanlığın isteklerinin dile getirilmesi olduğundan insanlığın ortak birleşenidir. Hayatın amacı ve en büyük cesarettir. Özünde ise sevmek ve sevilme, bolluk içinde yaşama isteğine gereksinim duyma yatar. Doğaya akla uygun her türlü kötülükten uzak durarak, kültür düzeyini yükselterek, haz duyma, istediğini elde etme ve amaçlarını gerçekleştirebilmektir. Sağlık, gerginlikten uzaklaşma huzur, dinginlik ve dengeli olmadır. Enerjinin bitip tükenmeyeceği duygusuyla, yaşarken farkında olarak, hayatın içinde insanın kendi olabilmesiyle, hiç bir karşılık beklemeden dünyayı, insanları çıkarsızca sevebilmedir. Değer vermesini bilebilmek, kimi zaman bir bebeğin yüzünde, yaşama ışıl ışıl gözlerle bakabilme, insanın yüzünde gülümsemeyi sağlayabilmedir. Kuş cıvıltısıyla birlikte; çiçekleri sulayabilmektir. Toprağın yağmuru emmesi, ismini yazıp uçurtma yaparak rüzgârlı yerlere tırmanıp uçurabilme, deniz kıyısında oturmadır. Durgun denizde yelkenlileri izlerken, arada bir gökyüzüne bakmak ve kıyıda martıları seyredebilmektir. Başarmanın coşkusunda ve ufak bir öpücükte, insanın sevdiği mesleği seçebilmesindedir. Öğrencilik döneminde ise sınavlar bittikten sonraki rahatlama, affetmenin büyüklüğünde, yeni bir gündeki doğan güneştedir. Bir şarkının sözünde, bir resmin mavisinde, şiirin dizesinde, fotoğraftaki karededir. Yolda yürürken yaşlı bir insana yardım etme, üzerine düşen sorumlulukları yerine getirerek, harcanan emek sonrası gülümseme ve göz kırpmadır. İnsanlığa yararlı projeler üretmek ve gerçekleştirmek bilim ve sanat alanında eserler vermek, yücelikleri düşünmek ve karanlıkta kalmayarak insanlara yardımcı olmaktır. Doğru olanları yaptım diyebilerek kula değil yüreğine sorabilmektir. Vicdanen rahat olabilmek insanın içinde bulunduğu ortamda kendisine yönelik hiçbir tehdit baskı ve stres yaşamamasıdır. Beklenti ve ihtiyaçlarının karşılanması ve yapaylıklardan ve zaman kavramından arınabilme ve hakkını alarak dengeli bir şekilde beslenebilmektir. Fakat ne yazık ki gelir dağılımındaki adaletsizlik insanlar arasında huzursuzluğa neden olmaktadır. Sistemin söylemi olan tüket ve yaşa; doyma yine tüket, insanı cendere içine almaktadır. Bu nedenle; zor yakalanan mutluluk anları da özel günlerle belirlenmektedir. Sıradan zevkler ve onların yüzeysel mutluluklarıyla yaşamı doldururken insanlarda zengin olma hevesi içersinde yer alırlar. İnsanın bireyselleşerek bencilleşmesi insanın mutsuzluğuna yol açmaktadır. İnsanlara, mutluluğun nesneler dünyasında olduğu gösterilir. Mutluluk, hayatın içindedir ve dağıtımı yapılmaz. Yalnızca, maddelere bağlı mutluluklar, gelip geçicidir. Sadece bir grubun değil bütün insanlığın insanca yaşaması mutlu olmanın kapısını aralatır. Ürettikçe ve paylaştıkça mutluluğu yaratarak, insanın yaşadıkça memnun olması kendisi için değil, kendisinden sonraki gelecekler için dürüstçe çalışabilmesidir.