“Para her kapıyı açar lakin kilitleyemez”. Fredrich Engels Para araç demektir. İnsanların istediklerini elde etmeleri sağlayan gerekli bir materyeldir. Ödeme ve fiyat anlamlarına gelmektedir.Mevcut olan sistemde para olmadan istediğimiz yere gidilememektedir. Yemek içmek gezmek vb yapılamamaktadır. Eğer paranız yoksa çevreniz tarafından hor görülebilirsiniz. Fakat cebiniz doluysa çevrenizde çok kalabalık olmaktadır. Napolyon da yıllar önce “ Para para para “ demişti. Günümüzde insanların çoğu parasıyla insanların ilgisini çekmeye başarabilmektedir. İnsanları da birbirine düşürmektedir. İnsanı köşeye sıkıştıran bir kağıt parçasıdır. Hakkında şarkılar da olan nesnedir para. Varlığı bir dert yokluğu yara olmaktadır. İnsanoğlu paranın sahtesini üretir para da insanın sahtesini ortaya çıkartmaktadır. İnsanlar parasızlık ve açlık sebebiyle yan kesiciliğe gasp olayını çok kolay yapabilmektedir. Elin kiridir. İnsanlığın yabancılaşmasıdır yaşama karşı. Kişiler arasındaki, samimiyeti bitirme sebebidir. Yardımlaşmayı, dayanışmayı fedakarlığı da unuturmaktadır.Bazen satın alma aracı bazen de satma aracıdır para.Yatırım gücüne sahip nesne ve yeni dünya düzenin tetiğidir.İnsanlığı sömüren bir olgudur. Ve kibiri beraberinde getirir. Yiyeceği satın alır ama iştahı alamamaktadır. İlaçı satın alır ama sağlığı da alamaz . Eğlenceyi de alabilmektedir. Neşeyi verememektedir. Tanıdığı da alır ama dostluğu sunamamaktadır.Saati de satın alır zamanı ise geri getiremez. Hastahaneyi satın almakta mümkündür ama sağlığı da satın alamaz. Rütbeyi de mevkiye de satın alır ama saygıyı alamaz. Kanı da satın alır hayatı satın alamaz. İnsanının ihtiyacı olan eğitim de parayla yürümektedir. Eğitimin paralı oluşu yoksulları elemeye dönük bir uygulamayı getirir. Paran yoksa okuyamazsınız demektir. Öğrenci müşteri eğitimse kar kapısıdır. Eğitim ve bilgi konusunda da bir eşitlik söz konusu değildir. Sağlıkta da “paranız yoksa öl denmektedir” Barınmadaysa “paranız yoksa sürün” denmektedir. Yokluğundaysa yoksulluğu da getirmektedir. Uğruna da her türlü suça bulaşılmaktadır. İstifa etmeyi de engellemektedir ve insanı rezil de etmektedir Paranın saltanatı insan yaşamında daha değerliyse vicdanda anlamsız bir sözcüğe dönüşmektedir. Temel ihtiyaçların karşılanması için gerekliliktir. Fazlası da insanı olumsuzluğa yöneltmektedir.